Gasa Ni Senyor Santo Niño

Ni Fred Fuentes Monternel
Cebu City

MINGHOY ang panagway ni Meloy nga padayong nagduso sa iyang karumata ning udtoha. Bug-at ang iyang mga lakang.

Huyhoy ang iyang mga abaga. Nagpanakla siya. Gihinol niya sa tuong kamot ang bulsa sa daan niyang karsones. Us ka gatos ka pesos ra gayud ang iyang kinitaan sa pagpangarga niya sa badi-bading karumata, gikan pa sa kaadlawon ug hangtod na sa alas diyes sa buntag diha sa merkado sa Carbon. Daghan na man god siya og kakompetensyang karumatero sa mga suki niyang mangumprahay ug suking tindera sa Unit 1 Carbon market.

Nagkaminos na gayud ang inadlaw niyang kinitaan sa gisaligan niyang panginabuhian. Kining iyang kita karong adlawa, halos di gani paigo alang sa ilang kunsumo ni Estoy, ang bugtong niyang anak nga nagdakong way inahang nag-amuma sa gipuy-an nilang barungbarong sa eskuwater.

Nakapanglingo si Meloy. Naluoy siya nga naghunahuna sa siyete anyos niyang anak nga mao pay pagtungtong sa Grade One. Nagdako si Estoy sa tumang kakabos. Duso-duso lang sa karumata ang iyang panginabuhian gikan pa sa sinugdan.

Mao kini ang hinungdan nga gitalikdan siya sa iyang kapuyo nga si Pepay, ang inahan ni Estoy, nga nikuyog sa laing lalake kay gustong makatagamtam og kaharuhay sa kinabuhi. Gibiyaan si Estoy sa iyang inahan sa nag-edad pa kinig duha ka tuig.

“Sige lang god og pobre ta, Pa, basta himsog lang ta og lawas! Maluoy gihapon nato si Senyor Santo Niño…!” masinabuton ang lapyong kaisipan ni Estoy sa matag higayon nga nag-ampo sila sa imahen ni Senyor Santo Niño atubangan sa gamayng altar sa barungbarong.

“Sakto gyud ka, Dong Estoy. Kanunay lang gyud natong sangpiton si Senyor Santo Niño. Yawat hatagan ta niyag suwerte ug grasya, ilabi na kay nagsingabot na ang Sinulog…!”

“Bitaw, Pa! Daghan nang nakalabay nga sinulog nga apiki kaayo ta. Maayo tag kanunay ang karga sa Carbon sa imong mga suki, aron sadya ang pagsaulog nato sa taliabot nga Sinulog…!” may pangindahay usab si Estoy nga nagsaydlayen sa pagpanglimpiya-botas matag Sabado ug Dominggo.

GIPALIKO ni Meloy pagduso ang iyang karumata. Didto siya sangko sa simbahan sa Basilica del Santo Niño. Gibilin niya ang iyang karumata daplin sa dalan. Misulod siya sa simbahan. May hilom siyang pangayuon kang Senyor Santo Niño.

Sa sulod sa simbahan gipiko ni Meloy ang duha niya ka mga tuhod. Kinasingkasing siya nga nag-ampo.

“Senyor Santo Niño, kaluy-i intawon kami si Dong Estoy! Maayo unta kon makakaplag kog permanenting suki matag adlaw sa akong karumata, aron aduna na koy inadlawng panguwartahan, di lamang atol sa pagsaulog sa Sinulog, kundili hangtod na sa kahangturan…!”

Gikan sa Basilica paspas ang mga lakang ni Meloy nga nagtulod sa iyang karumata pauli sa ilang barungbarong. Nasayod siya nga naghulat na kaniya si Estoy alang sa ilang paniudto gikan sa gi-eskuwelahan niini. Nipiliik ang kalit nga pag-brake sa usa ka sakyanan nga mihunong tungod sa karumata ni Meloy. Usa ka panel ug matahom ngas Ford Expedition. Natukas ang bildo ug miguho ang pamayhon sa magtiayong negusyante sa Unit-1 Carbon market. Nagpahiyom sila kaniya.

“Meloy, maayo kay naagian ka namo. Kaganiha pa mi nga nangita nimo didto sa Carbon…!”

“H-Ha? K-Kay ngano man diay unta, Sir Vic, Mam Lily?” nagkabunga-bunga si Meloy. Sila si Vic ug Lily maoy inilang suplayer og karneng baboy ug baka sa tibuok dakbayan. Inila silang negusyante sa Gemsville, Lahug.

“Sugod ugmang adlawa, pinaagi sa imong karumata, ikaw na ang pa-deliberon ko sa mga mall ug supermarket nga suki namo sa karne. Maayo kay way trapik ang karumata. Badyetan ka namo ni Lily og tag kinintos pesos kada adlaw. Gikan sa kaadlawon ug hangtod lang sa alas nuwebe sa buntag ang serbisyo sa imong karumata, Meloy,” matod ni Sir Vic.

Naamang og kadiyot sa tumang kalipay si Meloy.

“O, niay singko mil pesos, Meloy. Pasiuna kanang bayad sa imong bag-o nga trabaho ngari namo pinaagi sa imong karumata…!” Mitunol si Mam Lily sa lima ka buok tibuok tag-libo ka pesos ngadto ni Meloy nga nagkurog ang mga kamot nga midawat niini. Wa gyud siya magdahom sa grasya nga mikalit lang sa pag-abot kaniya niadtong udtoha.

Taudtaod na nga nakalarga ang matahom nga sakyanan nila ni Sir Vic ug Mam Lily, apan nahibilin gihapon nga nagbarog si Meloy sa daplin sa dalan uban sa iyang karumata. Nagpanghinol siya sa iyang bulsa sa talagsaong gasa nga iyang nadawat. Mibathay ang pahiyom sa iyang mga ngabil nga naghunahuna kang Estoy, sa umaabot nga Sinulog ug ang pagsugod niya sa bag-o niyang permanente na nga trabaho.

Nagkitabkitab ang baba ni Meloy. “Senyor Santo Niño, salamat kaayo nga gidungog mo ang akong mga pag-ampo…!” (KATAPUSAN)