Ni Fred Fuentes Monternel
Cebu City
MINGHOY ang panagway ni Meloy nga padayong nagduso sa iyang karumata ning udtoha. Bug-at ang iyang mga lakang.
Huyhoy ang iyang mga abaga. Nagpanakla siya. Gihinol niya sa tuong kamot ang bulsa sa daan niyang karsones. Us ka gatos ka pesos ra gayud ang iyang kinitaan sa pagpangarga niya sa badi-bading karumata, gikan pa sa kaadlawon ug hangtod na sa alas diyes sa buntag diha sa merkado sa Carbon. Daghan na man god siya og kakompetensyang karumatero sa mga suki niyang mangumprahay ug suking tindera sa Unit 1 Carbon market.
Nagkaminos na gayud ang inadlaw niyang kinitaan sa gisaligan niyang panginabuhian. Kining iyang kita karong adlawa, halos di gani paigo alang sa ilang kunsumo ni Estoy, ang bugtong niyang anak nga nagdakong way inahang nag-amuma sa gipuy-an nilang barungbarong sa eskuwater.
Nakapanglingo si Meloy. Naluoy siya nga naghunahuna sa siyete anyos niyang anak nga mao pay pagtungtong sa Grade One. Nagdako si Estoy sa tumang kakabos. Duso-duso lang sa karumata ang iyang panginabuhian gikan pa sa sinugdan.
Mao kini ang hinungdan nga gitalikdan siya sa iyang kapuyo nga si Pepay, ang inahan ni Estoy, nga nikuyog sa laing lalake kay gustong makatagamtam og kaharuhay sa kinabuhi. Gibiyaan si Estoy sa iyang inahan sa nag-edad pa kinig duha ka tuig.
“Sige lang god og pobre ta, Pa, basta himsog lang ta og lawas! Maluoy gihapon nato si Senyor Santo Niño…!” masinabuton ang lapyong kaisipan ni Estoy sa matag higayon nga nag-ampo sila sa imahen ni Senyor Santo Niño atubangan sa gamayng altar sa barungbarong.
“Sakto gyud ka, Dong Estoy. Kanunay lang gyud natong sangpiton si Senyor Santo Niño. Yawat hatagan ta niyag suwerte ug grasya, ilabi na kay nagsingabot na ang Sinulog…!”
“Bitaw, Pa! Daghan nang nakalabay nga sinulog nga apiki kaayo ta. Maayo tag kanunay ang karga sa Carbon sa imong mga suki, aron sadya ang pagsaulog nato sa taliabot nga Sinulog…!” may pangindahay usab si Estoy nga nagsaydlayen sa pagpanglimpiya-botas matag Sabado ug Dominggo.
GIPALIKO ni Meloy pagduso ang iyang karumata. Didto siya sangko sa simbahan sa Basilica del Santo Niño. Gibilin niya ang iyang karumata daplin sa dalan. Misulod siya sa simbahan. May hilom siyang pangayuon kang Senyor Santo Niño.
Sa sulod sa simbahan gipiko ni Meloy ang duha niya ka mga tuhod. Kinasingkasing siya nga nag-ampo.
“Senyor Santo Niño, kaluy-i intawon kami si Dong Estoy! Maayo unta kon makakaplag kog permanenting suki matag adlaw sa akong karumata, aron aduna na koy inadlawng panguwartahan, di lamang atol sa pagsaulog sa Sinulog, kundili hangtod na sa kahangturan…!”
Gikan sa Basilica paspas ang mga lakang ni Meloy nga nagtulod sa iyang karumata pauli sa ilang barungbarong. Nasayod siya nga naghulat na kaniya si Estoy alang sa ilang paniudto gikan sa gi-eskuwelahan niini. Nipiliik ang kalit nga pag-brake sa usa ka sakyanan nga mihunong tungod sa karumata ni Meloy. Usa ka panel ug matahom ngas Ford Expedition. Natukas ang bildo ug miguho ang pamayhon sa magtiayong negusyante sa Unit-1 Carbon market. Nagpahiyom sila kaniya.
“Meloy, maayo kay naagian ka namo. Kaganiha pa mi nga nangita nimo didto sa Carbon…!”
“H-Ha? K-Kay ngano man diay unta, Sir Vic, Mam Lily?” nagkabunga-bunga si Meloy. Sila si Vic ug Lily maoy inilang suplayer og karneng baboy ug baka sa tibuok dakbayan. Inila silang negusyante sa Gemsville, Lahug.
“Sugod ugmang adlawa, pinaagi sa imong karumata, ikaw na ang pa-deliberon ko sa mga mall ug supermarket nga suki namo sa karne. Maayo kay way trapik ang karumata. Badyetan ka namo ni Lily og tag kinintos pesos kada adlaw. Gikan sa kaadlawon ug hangtod lang sa alas nuwebe sa buntag ang serbisyo sa imong karumata, Meloy,” matod ni Sir Vic.
Naamang og kadiyot sa tumang kalipay si Meloy.
“O, niay singko mil pesos, Meloy. Pasiuna kanang bayad sa imong bag-o nga trabaho ngari namo pinaagi sa imong karumata…!” Mitunol si Mam Lily sa lima ka buok tibuok tag-libo ka pesos ngadto ni Meloy nga nagkurog ang mga kamot nga midawat niini. Wa gyud siya magdahom sa grasya nga mikalit lang sa pag-abot kaniya niadtong udtoha.
Taudtaod na nga nakalarga ang matahom nga sakyanan nila ni Sir Vic ug Mam Lily, apan nahibilin gihapon nga nagbarog si Meloy sa daplin sa dalan uban sa iyang karumata. Nagpanghinol siya sa iyang bulsa sa talagsaong gasa nga iyang nadawat. Mibathay ang pahiyom sa iyang mga ngabil nga naghunahuna kang Estoy, sa umaabot nga Sinulog ug ang pagsugod niya sa bag-o niyang permanente na nga trabaho.
Nagkitabkitab ang baba ni Meloy. “Senyor Santo Niño, salamat kaayo nga gidungog mo ang akong mga pag-ampo…!” (KATAPUSAN)
Tuesday, December 29, 2009
Pagbalik Ni Fred Sa Impyerno
(NI Israel G. Ybañez)
Mayupay, Quiot, Cebu City
SA PANGANDOY nga mahidangat sa langit ang iyang kalag gibuhat ni Fred ang pagtinarong sa iyang kaugalingon. Gipaninguha niya ang pagsunod sa kinabuhi sa mga Santos. Gikalawat ni Fred ang mithi ni San Martin nga nagaingon, “Unsay kapuslanan sa tawo kon maangkon ang tanang bahandi dinhi sa kalibutan, ug unya sa kaulahian malaglag ang iyang kalag!”
Mao nga gipuy-an ni Fred ang kinabuhing Diyosnon. Ang pagsimba maoy una niyang gihimo adlaw-adlaw sa dili pa niya buhaton ang inadlaw nga tulumanon sa panimalay ug sa pagtambong sa opisina nga iyang gialagaran.
Bisan sa imbitasyon nilang Kakal, Jaime ug Berting, mga senior citizen niyang mga barkada nga hilig sa kidlap-kidlap nga imnanan, iyang balibaran kay tuyo lagi ni Fred nga maangkon ang kalipay nga walay katapusan didto sa langit.
Apan usa ka higayon sa dihang nagsakay si Fred sa taksi wa damha nadasmagan kini sa Bus nga ilang gikasugat. Way kalibutan si Fred nga gidala sa ospital.
Samtang gihimo sa doktor ang operasyon sa lawas ni Fred mibuwag ang iyang kalag sa iyang lawas ug miatubang kang San Pedro.
“Adto ka karon sa impyerno!” mando ni San Pedro.
“Nganong sa impyerno man, Senyor San Pedro, nga gihimo man nako ang tanan aron ako mahilangit?” reklamo ni Fred.
“Maoy natala diri sa akong libro…”
Way nahimo si Fred tungod kay usa siya ka tawong masinugtanon. Gituman niya ang hukom ni San Pedro ug miadto siya sa impyerno.
Sa didto na si Fred sa impyerno hilabihan niyang lipaya kay nakita niya ang nindot nga talan-awon. Adunay namaligyag masyaw sa Jai-Alai, lotto ug uban pang sugal.
Nakita niya ang Kamagayan Part 2. dinhi nakita ni Fred ang mga guwapang tsiks nga ikatandi nilang Ara Mina, Christine Reyes ug Krista Ranillo. May mga imnanan nga kidlap-kidlap nga maoy kinaham sa mga barkada niyang si Kakal, Jaime ug Berting.
Aron masiguro nga dili na siya mabalhin gibalik ni Fred si San Pedro.
“Senyor San Pedro, adto na lang gyud ko sa impyerno kay nindot man diay didto,” hangyo ni Fred.
“Fred, wala pa matapos imong kinabuhi. Balik usa ngadto sa kalibutan,” mando ni San Pedro.
NAHUMAN na ang operasyon ni Fred. Naayo siya. Apan human niadtong hitaboa nausab ang iyang kinabuhi.
Nawala ang iyang pagka Diyosnon. Gusto siyang mobalik sa impyerno kon siya mamatay. Kanunay na siya makita sa sugalan, sa kidlap-kidlap nga imnanan ug sa Kamagayan uban ang tsiks.
Hangtod nagkasakit siya.
Sa dihang nabugtoan na si Fred sa katapusan niyang ginhawa way langay nga miadto dayon ang iyang kalag kang San Pedro.
“Senyor San Pedro, adto na ko sa impyerno, ha!” madasigong pulong ni Fred.
Gitan-aw ni San Pedro ang iyang listahan. “Sa impyerno bitaw ka!” tubag ni San Pedro.
Way kabutangan ang kalipay ni Fred. Miadto siya sa impyerno.
Apan nahisagmuyo siya tungod sa hilabihang kainit sa kayo nga misugat kaniya.
“Bay, nganong hilabihan mang inita dinhi? Unya ngiob pa?” pangutana ni Fred sa kalag nga iyang nakita.
“Hibawo bitaw kang impyerno ning lugara!” tubag sa kalag.
“Sa una lagi nakong anhi hilabihan mang bugnawa… unya daghan pang kalingawan ang akong nakita!”
“Unsaon nga sa una nimong pag-anhi turista pa man ka. Unya karon permanent resident ka na man!” matod sa kalag.
Wa nay mahimo si Fred. Tungod sa tentasyon kapakyasan sa pangandoy ang iyang nahiaguman. (KATAPUSAN)
Mayupay, Quiot, Cebu City
SA PANGANDOY nga mahidangat sa langit ang iyang kalag gibuhat ni Fred ang pagtinarong sa iyang kaugalingon. Gipaninguha niya ang pagsunod sa kinabuhi sa mga Santos. Gikalawat ni Fred ang mithi ni San Martin nga nagaingon, “Unsay kapuslanan sa tawo kon maangkon ang tanang bahandi dinhi sa kalibutan, ug unya sa kaulahian malaglag ang iyang kalag!”
Mao nga gipuy-an ni Fred ang kinabuhing Diyosnon. Ang pagsimba maoy una niyang gihimo adlaw-adlaw sa dili pa niya buhaton ang inadlaw nga tulumanon sa panimalay ug sa pagtambong sa opisina nga iyang gialagaran.
Bisan sa imbitasyon nilang Kakal, Jaime ug Berting, mga senior citizen niyang mga barkada nga hilig sa kidlap-kidlap nga imnanan, iyang balibaran kay tuyo lagi ni Fred nga maangkon ang kalipay nga walay katapusan didto sa langit.
Apan usa ka higayon sa dihang nagsakay si Fred sa taksi wa damha nadasmagan kini sa Bus nga ilang gikasugat. Way kalibutan si Fred nga gidala sa ospital.
Samtang gihimo sa doktor ang operasyon sa lawas ni Fred mibuwag ang iyang kalag sa iyang lawas ug miatubang kang San Pedro.
“Adto ka karon sa impyerno!” mando ni San Pedro.
“Nganong sa impyerno man, Senyor San Pedro, nga gihimo man nako ang tanan aron ako mahilangit?” reklamo ni Fred.
“Maoy natala diri sa akong libro…”
Way nahimo si Fred tungod kay usa siya ka tawong masinugtanon. Gituman niya ang hukom ni San Pedro ug miadto siya sa impyerno.
Sa didto na si Fred sa impyerno hilabihan niyang lipaya kay nakita niya ang nindot nga talan-awon. Adunay namaligyag masyaw sa Jai-Alai, lotto ug uban pang sugal.
Nakita niya ang Kamagayan Part 2. dinhi nakita ni Fred ang mga guwapang tsiks nga ikatandi nilang Ara Mina, Christine Reyes ug Krista Ranillo. May mga imnanan nga kidlap-kidlap nga maoy kinaham sa mga barkada niyang si Kakal, Jaime ug Berting.
Aron masiguro nga dili na siya mabalhin gibalik ni Fred si San Pedro.
“Senyor San Pedro, adto na lang gyud ko sa impyerno kay nindot man diay didto,” hangyo ni Fred.
“Fred, wala pa matapos imong kinabuhi. Balik usa ngadto sa kalibutan,” mando ni San Pedro.
NAHUMAN na ang operasyon ni Fred. Naayo siya. Apan human niadtong hitaboa nausab ang iyang kinabuhi.
Nawala ang iyang pagka Diyosnon. Gusto siyang mobalik sa impyerno kon siya mamatay. Kanunay na siya makita sa sugalan, sa kidlap-kidlap nga imnanan ug sa Kamagayan uban ang tsiks.
Hangtod nagkasakit siya.
Sa dihang nabugtoan na si Fred sa katapusan niyang ginhawa way langay nga miadto dayon ang iyang kalag kang San Pedro.
“Senyor San Pedro, adto na ko sa impyerno, ha!” madasigong pulong ni Fred.
Gitan-aw ni San Pedro ang iyang listahan. “Sa impyerno bitaw ka!” tubag ni San Pedro.
Way kabutangan ang kalipay ni Fred. Miadto siya sa impyerno.
Apan nahisagmuyo siya tungod sa hilabihang kainit sa kayo nga misugat kaniya.
“Bay, nganong hilabihan mang inita dinhi? Unya ngiob pa?” pangutana ni Fred sa kalag nga iyang nakita.
“Hibawo bitaw kang impyerno ning lugara!” tubag sa kalag.
“Sa una lagi nakong anhi hilabihan mang bugnawa… unya daghan pang kalingawan ang akong nakita!”
“Unsaon nga sa una nimong pag-anhi turista pa man ka. Unya karon permanent resident ka na man!” matod sa kalag.
Wa nay mahimo si Fred. Tungod sa tentasyon kapakyasan sa pangandoy ang iyang nahiaguman. (KATAPUSAN)
Sangon Sa Kaugalingon
(Ni Chito E. Germino)
Nahibulong si Padre Felix ang chaplain sa Bilibid Prison sa Muntinlupa kun nganong mokumpisal ang piniriso nga bag-o pa lang niabot gikan sa Negros. Nanoktok sa pultahan sa iyang buhatan si Gerry Romero inubanan sa correctional guard. Gipadayon niya ang priso.
Paghuma’g kumpisal ni Gerry gibendesyonan siya sa pari. Unya nakighinabi ang pari niya.
"Kasagaran sa mokumpisal nga priso, mga himatyon na. Ikaw, piskay pa man. Talagsaon ni imong gibuhat," sa pari nga naisa ang mga kilay.
"Sayisinta na ko padre. Unya may dayabitis. Gawas pa, ang akong gipamatay, mga well-connected. Basig nganhi sulod sa prisohan, may masugo pa silang nga hinanib nga ipapatay ko. Busa, maayo nang nakakumpisal na ko daan. Para andam moatubang sa labaw'ng Makagagahum ug Maghuhukom," ni Gerry.
Seryoso ang hitsura nga naglingkod sa silya atubangan sa lamesa sa pari. Nakahapuhap ang pari sa iyang suwang.
Buntag pa lang ganiha, gipahibawo na si Padre Felix sa warden nga may priso nga bag-ong abot nga mokumpisal. Gihatagan sab siya’s warden og usa ka folder, kopya sa record sa priso. Nasayran sa pari nga usa ka abogado si Gerry. Ug ang iyang mga biktima, magtiayon. Ang bana bayaw mismo niya. Gihurot niya ang usa ka magasin sa iyang pistola.
"Puwede ko mangutana kun nganong gipatay nimo sila?" sa pari.
"Grabe na sila ka dautan padre. Angay na gyung patyon. Labihan ka salbahis. Way puangod. Way respeto ug pag-ila og utang kabubut-on sa amahan. Way respeto ug pag-ila’g utang kabubut-on sa igsoon. Ang kahoy nga way maayong bunga angay nang putlon," ni Gerry. Daw nagdiskorso.
"Wa lang ka maghunahuna nga mapriso ka inig kahuman?" sa pari.
"Makapapuol ang panglaban. Labi na nga daghan na kaayong mga korap nga huwes ug mga abogado. Akong mga anak puro na propesyonal. Makabuhi na sila’s ilang mama. Ang pagkapriso giisip ko ning change environment o retirement. Magsuwat ko’g mga libro mahitungod sa mga priso dinhi’s prisohan. Busa, tahas ko ni’s akong kaugalingon," ni Gerry. Nanglab-ok ang pari.
"Unsang mga butanga ang imong ipanulat sa imong libro?" sa pari. Nakuryoso.
"Kadtong mga napriso nga sad-an, ako silang pangutan-on kun wa ba sila magmahay sa ilang nabuhat. May purohan pa ba silang magbag-o. Kun mahibalik pa ang nanglabay, kun duna ba sila’y gustong usbon sa mga panghitabo," ni Gerry.
Nahatotok pag-ayo ang pari niya.
"Mahitungod sa mga naprisong way sala?", sa pari.
"Kadtong napriso nga way sala, pangutan-on ko sila kun nadawat ba nila ang nahitabo nila? Kun duna sila’y usbon sa mga nanglabay, unsa man?'' ni Gerry. Nakapanglingo ang pari. Dili sayon ang gisangon ni Gerry sa iyang kaugalingon.
"Nganong nahimo man nimo silang kaaway," sa pari.
"Nasuya nako akong bayaw ug bilas nga puro magtutudlo sa saring publiko. Gusto silang molabaw sa abogado. Sa paghimo pa lang sa kalibutan naa na ang kasuya. Gani gipatay ni Cain si Abel iyang manghod tungod sa kasuya. Kay nagbahad man ang lalaki nga makig-abot nako kun asa ko mag-hike. Gusto siyag lipot nga away. Gihagad ko na siya’g atubang, apan di moatubang," ni Gerry. Nakapanakla ang pari. Ug nipadayon si Gerry.
"Karon ang gikasuyaan mao nay mopatay sa nasuya. Kay deadly kaayo ang kasuya ug kasina. Mopatay gyud ang tawo sa kasuya. Wa ko maghuwat nga maliputan o maunhan. Ni-surrender ko sa polis unya niangkon sa sala sa husgado," ni Gerry.
"Wa gyud diay nakatambag nila?" sa pari.
"Wa sila’y paminawon padre. Kay sa ilang pangutok, sila ang ang husto. Ang bana natakdan sa kadautan sa asawa. Tungod sa kaguwapa sa asawa, ang bana di kasupak kun unsay imandar sa asawa," ni Gerry.
"Lisod gyud kung puro garbo ang magpangibabaw," sa pari. Nakapanglingo.
"Ako way garbo. Nagbinuotan ko. Kay kalipay nako ang pagbinuotan. Gikuha nila’g pugos akong kalipay," ni Gerry.
"Kay imo mang pangutan-on ang ubang mga priso, nga kun ikabalik pa lang ang nanglabay, unsa may ilang usbon, kun ikaw akong pangutan-on niini, unsa may imong usbon?" sa pari. Dugay'ng naghinuktok si Gerry.
"Dili nako buhaton ang paghangyo nga mangutang ko nila," ni Gerry. Minghoy kaayo iyang nawong. Dako kaayo iyang pagbasol sa iyang nabuhat. Kay sa pagbalibad nila, dautan na dayon ilang hunahuna kang Gerry ug sa iyang kapikas. (Katapusan
Nahibulong si Padre Felix ang chaplain sa Bilibid Prison sa Muntinlupa kun nganong mokumpisal ang piniriso nga bag-o pa lang niabot gikan sa Negros. Nanoktok sa pultahan sa iyang buhatan si Gerry Romero inubanan sa correctional guard. Gipadayon niya ang priso.
Paghuma’g kumpisal ni Gerry gibendesyonan siya sa pari. Unya nakighinabi ang pari niya.
"Kasagaran sa mokumpisal nga priso, mga himatyon na. Ikaw, piskay pa man. Talagsaon ni imong gibuhat," sa pari nga naisa ang mga kilay.
"Sayisinta na ko padre. Unya may dayabitis. Gawas pa, ang akong gipamatay, mga well-connected. Basig nganhi sulod sa prisohan, may masugo pa silang nga hinanib nga ipapatay ko. Busa, maayo nang nakakumpisal na ko daan. Para andam moatubang sa labaw'ng Makagagahum ug Maghuhukom," ni Gerry.
Seryoso ang hitsura nga naglingkod sa silya atubangan sa lamesa sa pari. Nakahapuhap ang pari sa iyang suwang.
Buntag pa lang ganiha, gipahibawo na si Padre Felix sa warden nga may priso nga bag-ong abot nga mokumpisal. Gihatagan sab siya’s warden og usa ka folder, kopya sa record sa priso. Nasayran sa pari nga usa ka abogado si Gerry. Ug ang iyang mga biktima, magtiayon. Ang bana bayaw mismo niya. Gihurot niya ang usa ka magasin sa iyang pistola.
"Puwede ko mangutana kun nganong gipatay nimo sila?" sa pari.
"Grabe na sila ka dautan padre. Angay na gyung patyon. Labihan ka salbahis. Way puangod. Way respeto ug pag-ila og utang kabubut-on sa amahan. Way respeto ug pag-ila’g utang kabubut-on sa igsoon. Ang kahoy nga way maayong bunga angay nang putlon," ni Gerry. Daw nagdiskorso.
"Wa lang ka maghunahuna nga mapriso ka inig kahuman?" sa pari.
"Makapapuol ang panglaban. Labi na nga daghan na kaayong mga korap nga huwes ug mga abogado. Akong mga anak puro na propesyonal. Makabuhi na sila’s ilang mama. Ang pagkapriso giisip ko ning change environment o retirement. Magsuwat ko’g mga libro mahitungod sa mga priso dinhi’s prisohan. Busa, tahas ko ni’s akong kaugalingon," ni Gerry. Nanglab-ok ang pari.
"Unsang mga butanga ang imong ipanulat sa imong libro?" sa pari. Nakuryoso.
"Kadtong mga napriso nga sad-an, ako silang pangutan-on kun wa ba sila magmahay sa ilang nabuhat. May purohan pa ba silang magbag-o. Kun mahibalik pa ang nanglabay, kun duna ba sila’y gustong usbon sa mga panghitabo," ni Gerry.
Nahatotok pag-ayo ang pari niya.
"Mahitungod sa mga naprisong way sala?", sa pari.
"Kadtong napriso nga way sala, pangutan-on ko sila kun nadawat ba nila ang nahitabo nila? Kun duna sila’y usbon sa mga nanglabay, unsa man?'' ni Gerry. Nakapanglingo ang pari. Dili sayon ang gisangon ni Gerry sa iyang kaugalingon.
"Nganong nahimo man nimo silang kaaway," sa pari.
"Nasuya nako akong bayaw ug bilas nga puro magtutudlo sa saring publiko. Gusto silang molabaw sa abogado. Sa paghimo pa lang sa kalibutan naa na ang kasuya. Gani gipatay ni Cain si Abel iyang manghod tungod sa kasuya. Kay nagbahad man ang lalaki nga makig-abot nako kun asa ko mag-hike. Gusto siyag lipot nga away. Gihagad ko na siya’g atubang, apan di moatubang," ni Gerry. Nakapanakla ang pari. Ug nipadayon si Gerry.
"Karon ang gikasuyaan mao nay mopatay sa nasuya. Kay deadly kaayo ang kasuya ug kasina. Mopatay gyud ang tawo sa kasuya. Wa ko maghuwat nga maliputan o maunhan. Ni-surrender ko sa polis unya niangkon sa sala sa husgado," ni Gerry.
"Wa gyud diay nakatambag nila?" sa pari.
"Wa sila’y paminawon padre. Kay sa ilang pangutok, sila ang ang husto. Ang bana natakdan sa kadautan sa asawa. Tungod sa kaguwapa sa asawa, ang bana di kasupak kun unsay imandar sa asawa," ni Gerry.
"Lisod gyud kung puro garbo ang magpangibabaw," sa pari. Nakapanglingo.
"Ako way garbo. Nagbinuotan ko. Kay kalipay nako ang pagbinuotan. Gikuha nila’g pugos akong kalipay," ni Gerry.
"Kay imo mang pangutan-on ang ubang mga priso, nga kun ikabalik pa lang ang nanglabay, unsa may ilang usbon, kun ikaw akong pangutan-on niini, unsa may imong usbon?" sa pari. Dugay'ng naghinuktok si Gerry.
"Dili nako buhaton ang paghangyo nga mangutang ko nila," ni Gerry. Minghoy kaayo iyang nawong. Dako kaayo iyang pagbasol sa iyang nabuhat. Kay sa pagbalibad nila, dautan na dayon ilang hunahuna kang Gerry ug sa iyang kapikas. (Katapusan
Nakabawos Gyud Si Fred
(NI Mar Mañus Jr.)
Si Fred himasa kaayo og Banat News apan ang nakaparat kay dili gyod siya mopalit. Manghuwam lang siya sa iyang silingan nga si Israel. Usa ka adlaw niana igo pa lang ganing nakahuman og pamahaw, miadto na sab si Fred sa ilang Israel.
"Uy, ikaw man diay, Bay Fred. Unsay ato?" Ni Israel pa nga nagsabod og tuktokon sa iyang mga manok sa tugkaran.
"Aw, sama sa naandan, Bay El, manghuwam na sad ko’s imong Banat News. Hibawo ka bitaw'ng ampay gyod nakong basahon ning peryodista." Nagtingsi Fred.
Namapha si Israel sa iyang mga kamot samtang nagtan-aw sa iyang mga manok nga naningaon sa tuktokon nga iyang sinabod.
"Hahay ning tawhana, wa pa gani ko makahuman og basa kay nagpatuka pa ko’s mga manok, nia na sad kay manghuwam," nagtagawtaw sa hilom si Israel. Unya may nahunahunaan siya.
Bay Fred."
"Ngano, Bay El?"
"Pahuwamon tika pero aylag dad-a. Sugod rong adlawa ang mohuwam sa akong Banat News anhi lang sa balay mobasa, okay?"
"Nasagmuyo si Fred. "Aw, oks kaayo, Bay El." Apan sa hilom nakahunahuna si Fred nga mobawos kang Israel.
Gipasulod ni Israel si Fred sa ilang hawanan, gipalingkod, gitunol ang Banat News.
"Dinhi sa ka, Bay Fred, ha, kay ako sang tiwason tong akong gibuhat sa gawas. Pagkalingaw la’g basa diha."
"Sige, Bay El."
Pagbalik ni Israel sa sulod...
"Bay El," matud ni Fred nga nagtinambid samtang naglingkod.
"Ngano, Bay Fred?"
"Kang Bartolome na man pod diay'ng sugilanon rong guwaa, no?" ni Fred.
"Bitaw. Kusog sad na’s Tolome, da. Alegre ra ba ang iyang mga estorya."
"Molagi. Sige, Bay El ... hurot-hurot na nako’g basa tanan. Adto na ko."
"Sige, Bay Fred."
Sa dihang nakalakaw na si Fred nagpanglingo si Israel. "Himasa’g Banat News pero anhi lang sige’g huwam." Nakatuaw si Israel.
Pagkaugma sa susamang oras didto na sab si Fred sa ilang Israel kay manghuwam na sa’g Banat News.
"Sige, Bay Fred," ni Israel. "Basta sa gikaingon ko na, ang mohuwam sa akong Banat News anhi lang sa balay mobasa."
Milingkod si Fred sa sopa human itunol ni Israel kaniya ang peryodiko. Ug pagkahuman niya’g basa...
"Bay El, naunsa man ning inyong salog nga tabla nga nagkaga man lang ni? Wa man ni lulampaso?" Matud ni Fred human niya ikabutang sa sopa sa Banat News.
"Kahunahuna bitaw ta ko’g lampaso ana, Bay, pero wa man god mi’y lampaso."
"Tuay akoa, Bay," tubag ni Fred. "Di ka mohuwam?"
"Aw, sige, adtoon nako’s inyo ugma."
Pagkaugma sa hapit na moudto didto na si Israel sa ilang Fred. "Bay El, manghuwam na ko’s imong lampaso."
"Okay," tubag ni Fred. Sa iyang hunahuna makabawos na gyod siyang Israel. Ug sa didto na sila sa hawanan sa panimalay ni Fred....
"O, nia rang lampaso, Bay El." Matud ni Fred human niya’g kuha sa lampaso sa luyo sa sera. Pero ang mohuwam sa akong lampaso anhi lang sa balay manglampaso, okay?"
"Butangi!" Tuaw ni Israel. (Kataposan)
Si Fred himasa kaayo og Banat News apan ang nakaparat kay dili gyod siya mopalit. Manghuwam lang siya sa iyang silingan nga si Israel. Usa ka adlaw niana igo pa lang ganing nakahuman og pamahaw, miadto na sab si Fred sa ilang Israel.
"Uy, ikaw man diay, Bay Fred. Unsay ato?" Ni Israel pa nga nagsabod og tuktokon sa iyang mga manok sa tugkaran.
"Aw, sama sa naandan, Bay El, manghuwam na sad ko’s imong Banat News. Hibawo ka bitaw'ng ampay gyod nakong basahon ning peryodista." Nagtingsi Fred.
Namapha si Israel sa iyang mga kamot samtang nagtan-aw sa iyang mga manok nga naningaon sa tuktokon nga iyang sinabod.
"Hahay ning tawhana, wa pa gani ko makahuman og basa kay nagpatuka pa ko’s mga manok, nia na sad kay manghuwam," nagtagawtaw sa hilom si Israel. Unya may nahunahunaan siya.
Bay Fred."
"Ngano, Bay El?"
"Pahuwamon tika pero aylag dad-a. Sugod rong adlawa ang mohuwam sa akong Banat News anhi lang sa balay mobasa, okay?"
"Nasagmuyo si Fred. "Aw, oks kaayo, Bay El." Apan sa hilom nakahunahuna si Fred nga mobawos kang Israel.
Gipasulod ni Israel si Fred sa ilang hawanan, gipalingkod, gitunol ang Banat News.
"Dinhi sa ka, Bay Fred, ha, kay ako sang tiwason tong akong gibuhat sa gawas. Pagkalingaw la’g basa diha."
"Sige, Bay El."
Pagbalik ni Israel sa sulod...
"Bay El," matud ni Fred nga nagtinambid samtang naglingkod.
"Ngano, Bay Fred?"
"Kang Bartolome na man pod diay'ng sugilanon rong guwaa, no?" ni Fred.
"Bitaw. Kusog sad na’s Tolome, da. Alegre ra ba ang iyang mga estorya."
"Molagi. Sige, Bay El ... hurot-hurot na nako’g basa tanan. Adto na ko."
"Sige, Bay Fred."
Sa dihang nakalakaw na si Fred nagpanglingo si Israel. "Himasa’g Banat News pero anhi lang sige’g huwam." Nakatuaw si Israel.
Pagkaugma sa susamang oras didto na sab si Fred sa ilang Israel kay manghuwam na sa’g Banat News.
"Sige, Bay Fred," ni Israel. "Basta sa gikaingon ko na, ang mohuwam sa akong Banat News anhi lang sa balay mobasa."
Milingkod si Fred sa sopa human itunol ni Israel kaniya ang peryodiko. Ug pagkahuman niya’g basa...
"Bay El, naunsa man ning inyong salog nga tabla nga nagkaga man lang ni? Wa man ni lulampaso?" Matud ni Fred human niya ikabutang sa sopa sa Banat News.
"Kahunahuna bitaw ta ko’g lampaso ana, Bay, pero wa man god mi’y lampaso."
"Tuay akoa, Bay," tubag ni Fred. "Di ka mohuwam?"
"Aw, sige, adtoon nako’s inyo ugma."
Pagkaugma sa hapit na moudto didto na si Israel sa ilang Fred. "Bay El, manghuwam na ko’s imong lampaso."
"Okay," tubag ni Fred. Sa iyang hunahuna makabawos na gyod siyang Israel. Ug sa didto na sila sa hawanan sa panimalay ni Fred....
"O, nia rang lampaso, Bay El." Matud ni Fred human niya’g kuha sa lampaso sa luyo sa sera. Pero ang mohuwam sa akong lampaso anhi lang sa balay manglampaso, okay?"
"Butangi!" Tuaw ni Israel. (Kataposan)
Ang Gitarang Bagol
Nahipugwat si Titords ning hapona. Sa sulod sa iyang payag nga gipuy-an, maoy nabati niya ang katingalahang tingog. "Titords! Naayo na ang imong gitarang bagol! Pwede ka na sab nga makapadayon og panaygon ning paskoha....!"
Hilabihang lipaya ni Titords nga mitutok sa gitarang bagol nga gidan-ok niya sa suok. Bag-o na tuod ang iyang gitarang bagol! Mora’g bag-o nga hinimo ang naguba ug nagupok na niyang gitarang bagol. Daw sinilakan! Daw sinilakan! Dili na bali ang tapyanan ug ang lawas niining kahoy. Bag-o na ang mga kwerdas niining wayir. Bag-o ug sinaw na usab kaayo ang bagol nga nagupok.
Gikuha ug gipunit ni Titords ang gitarang bagol. Nakapahiyom siya nga milingilingi sa sulod sa iyang payag. Kinsa man kadtong tingog nga iyang nabati ganiha? Apan wa siyay tawo nga nakita. Kinsa may nag-ayo sa gubaon na niyang gitarang bagol?
Matag pasko, gamit kaayo ni Titords ang iyang gitarang bagol sa pagpanaygon, nga maoy kabilin niya sa namatay na niyang mga ginikanan. Manaygon siya sa tanang kabalayan sa ilang baryo ug sa kasikbit nga mga baryo sa siyudad sa Danao. Pinaagi sa gitarang bagol, bugtong niyang panapian ang pagpanaygon matag pasko. Sa edad nga 40 ug gulang ulitawo, trabahador sa asyenda si Titords nga monas ginhawa'ng milahutay sa pagpakabuhi sa tumang kakabos.
Sa pag-entra sa unang semana sa Disyembre, nanaygon dayon si Titords sa ilang baryo sa Luyang. Apn nabiktima siya sa paregla sa mga estambay sa baryo, pinangulohan ni Budoy. Gidelensiya ang tanan niyang dinaygonan sa eskinang tindahan sa baryo.
"Ayaw'g dugay og hatag, Titords!" singka ni Budoy.
"Gusto tingalig bun-og....!" dason ni Pulok.
"Ambi nang gitara mong bagol...! singhag ni Miyot nga miilog dayon sa gitarang bagol.
Pulos na hubog sa binong ilimnon si Budoy ug ang duha ka kauban nga sila si Pulok ug Miyot. Gikuha dayon ni Budoy ang gitarang bagol ni Titords ug gipuspos sa dalan. Nabuak ug nagupok ang bagol. Nabali ang lawas nga kahoy sa gitara nga maoy gitauran sa mga istratses, kuwerdas ug lisoanan.
Nakatilaw pa gayud og santako si Titords gikan kang Budoy. Way kusmod nga mipauli si Titords sa ilang balay nga nagbitbit sa nabali ug nagupok na niyang gitarang bagol. Nahunong sa pagpanaygon si Titords.
Ug ning gabhiona, dako na nga kantidad ang kinitaan ni Titords sa iyang pagpanaygon sa gitarang bagol. Tagming kaayo ang tingog sa naayo na niyang gitarang bagol. Minindot sab ang tingog ni Titords sa pagkanta, tungod sa iyang gitarang bagol.
Apan sa pagpauli na ni Titords sa lawom na ang gabii, giatangan na usab siya nila ni Budoy, Pulok ug Miyot nga nangdelehensiya na usab sa iyang dinaygonan.
"Remit dayon sa dinaygonan...!" nagsenyas-senyas dayon si Budoy.
"Aron di na sab mabun-og ba...!" nagkihatkihat si Pulok.
"Aron dili na mausab pagkagupok ang gitara mong bagol!" dason ni Miyot.
Apan sa kahibulong ni Titords, kalit lang mihagiyos ug milupad ang gikuptan niyang gitarang bagol ug gibunalbunalan ang mga nawong ug lawas nila ni Budoy, Pulok ug Miyot. Nahagsa ang tulo ka bugoy sa dalan nga nawad-an sa panimuot. Daghang mga tawo sa eskinang tindahan nga mibilib kang Titords.
Sa pag-abot ni Titords sa iyang balay, nabati na usab niya ang katingalahang tingog.
"May birtud ang maong gitarang bagol! Wa nay makasipala nimo. Siya na ang imong badibadi ning paskoha ug hangtod sa kahangtoran...."
Igo lang nakapanglingo si Titords nga mitutok sa iyang gitarang bagol. (Kataposan)
Hilabihang lipaya ni Titords nga mitutok sa gitarang bagol nga gidan-ok niya sa suok. Bag-o na tuod ang iyang gitarang bagol! Mora’g bag-o nga hinimo ang naguba ug nagupok na niyang gitarang bagol. Daw sinilakan! Daw sinilakan! Dili na bali ang tapyanan ug ang lawas niining kahoy. Bag-o na ang mga kwerdas niining wayir. Bag-o ug sinaw na usab kaayo ang bagol nga nagupok.
Gikuha ug gipunit ni Titords ang gitarang bagol. Nakapahiyom siya nga milingilingi sa sulod sa iyang payag. Kinsa man kadtong tingog nga iyang nabati ganiha? Apan wa siyay tawo nga nakita. Kinsa may nag-ayo sa gubaon na niyang gitarang bagol?
Matag pasko, gamit kaayo ni Titords ang iyang gitarang bagol sa pagpanaygon, nga maoy kabilin niya sa namatay na niyang mga ginikanan. Manaygon siya sa tanang kabalayan sa ilang baryo ug sa kasikbit nga mga baryo sa siyudad sa Danao. Pinaagi sa gitarang bagol, bugtong niyang panapian ang pagpanaygon matag pasko. Sa edad nga 40 ug gulang ulitawo, trabahador sa asyenda si Titords nga monas ginhawa'ng milahutay sa pagpakabuhi sa tumang kakabos.
Sa pag-entra sa unang semana sa Disyembre, nanaygon dayon si Titords sa ilang baryo sa Luyang. Apn nabiktima siya sa paregla sa mga estambay sa baryo, pinangulohan ni Budoy. Gidelensiya ang tanan niyang dinaygonan sa eskinang tindahan sa baryo.
"Ayaw'g dugay og hatag, Titords!" singka ni Budoy.
"Gusto tingalig bun-og....!" dason ni Pulok.
"Ambi nang gitara mong bagol...! singhag ni Miyot nga miilog dayon sa gitarang bagol.
Pulos na hubog sa binong ilimnon si Budoy ug ang duha ka kauban nga sila si Pulok ug Miyot. Gikuha dayon ni Budoy ang gitarang bagol ni Titords ug gipuspos sa dalan. Nabuak ug nagupok ang bagol. Nabali ang lawas nga kahoy sa gitara nga maoy gitauran sa mga istratses, kuwerdas ug lisoanan.
Nakatilaw pa gayud og santako si Titords gikan kang Budoy. Way kusmod nga mipauli si Titords sa ilang balay nga nagbitbit sa nabali ug nagupok na niyang gitarang bagol. Nahunong sa pagpanaygon si Titords.
Ug ning gabhiona, dako na nga kantidad ang kinitaan ni Titords sa iyang pagpanaygon sa gitarang bagol. Tagming kaayo ang tingog sa naayo na niyang gitarang bagol. Minindot sab ang tingog ni Titords sa pagkanta, tungod sa iyang gitarang bagol.
Apan sa pagpauli na ni Titords sa lawom na ang gabii, giatangan na usab siya nila ni Budoy, Pulok ug Miyot nga nangdelehensiya na usab sa iyang dinaygonan.
"Remit dayon sa dinaygonan...!" nagsenyas-senyas dayon si Budoy.
"Aron di na sab mabun-og ba...!" nagkihatkihat si Pulok.
"Aron dili na mausab pagkagupok ang gitara mong bagol!" dason ni Miyot.
Apan sa kahibulong ni Titords, kalit lang mihagiyos ug milupad ang gikuptan niyang gitarang bagol ug gibunalbunalan ang mga nawong ug lawas nila ni Budoy, Pulok ug Miyot. Nahagsa ang tulo ka bugoy sa dalan nga nawad-an sa panimuot. Daghang mga tawo sa eskinang tindahan nga mibilib kang Titords.
Sa pag-abot ni Titords sa iyang balay, nabati na usab niya ang katingalahang tingog.
"May birtud ang maong gitarang bagol! Wa nay makasipala nimo. Siya na ang imong badibadi ning paskoha ug hangtod sa kahangtoran...."
Igo lang nakapanglingo si Titords nga mitutok sa iyang gitarang bagol. (Kataposan)
Nakuratan Si Takyo
(Ni Mar O. Rabaya)
Pahanday nga naglingkod sa bangko si Takyo diha sa pantawan sa gamay niyang panimalay. Hapon kadto ug nagpahayahay siya kay hapo lagi gikan sa trabaho nga pamanday. Sa unahan, iyang nakita si Thelma nga nag-ihap sa halin niadtong adlawa ug pagtangka gyud sa may panawan nga nahimutangan ni Takyo, mitimbaya si Thelma.
"Oy, Takyo .... bagdoki ko bi....!" Matud pa ni Thelma dali misulod sa pantawan.
"Wa ko'y hilig 'ana, 'Day Thel....!" Tubag ni Takyo ngadto kang Thelma.
"Sulaye lang gud, kaigo diay...!" Pamugos ni Thelma dayong tupad kang Takyo.
Lagi kay pugsanon man si Thelma, gidawat niya ang pamugos. Namili siya sa gitunol ni Thelma. Dugay kaayo siyang nanghinol ug aron madali may gikuot si Thelma nga papel gikan sa iyang pitaka.
"Niay akong mentin, kini ang pakyawa....!" Gisuling ni Takyo ang mentin ni Thelma ug gisugdan ang paghiling. Gipakyaw ni Takyo ang mentin subay sa hangyo ni Thelma. Human sa pakyaw, mitindog si Thelma, apan una makasibat, mikidhat kaniya si Takyo. Mora'g nalanay sab ang kasingkarol ni Thelma sa kidhat ni Takyo.
Anak pinaangkan si Takyo, siya nalang ang nahibilin sa gamay nilang balay sukad mamatay ang iyang nanay Sepa duha na katuig ang milabay. Pamanday 'tawon ang iyang pangita. Maayong panday si Takyo ug daghan ang mangita niya nga motukod o magpaayo sa balay.
Hapit na lakdi sa udto ang pagkaulitawo ni Takyo. Kugihan siya. Way uyab. Dugay na siyang nagbahad kang Thelma apan lagi kay kulhanon, kutob lang siya sa kidhat matag sugat nila. Way eeeeeek, unsaon na lang?
Sayo sa buntag, diriyut masukamod si Thelma sa pantawan sa balay ni Takyo. Mahinangpon siyang nanuktok sa pultahan. Si Takyo nga nahagok pa sa banig, napugwat sa nagpungasi nga tuktok.
"Takyo....., Takyoooo! Bangon na diha oy....!" Singgaak ni Thelma. Mitimbakuwas si Takyo ug gibuksan ang pultahan.
"Ngano, 'Day Thel? Pangutana ni Takyo uban ang panghuy-ab.
"Sakto ang imo sa akong mentin. Igo gyud, way sipyat....!" Pahiyumon nga namulong si Thelma. Nakuratan si Takyo. Nakasabot siya sa gisulti ni Thelma. Mibalik siya sa iyang gihigdaan ug gikuha ilawom sa banig ang daghang linukot nga tiket. Mao gyud ang numero: 243: Nangurog siya ug hapit kuyapi sa kalipay. Kapin sa 30-mil pesos ang iyang daug. Unya, miduol siya kang Thelma ug wa lang tuyoa, gigakus ni Takyo si Thelma hugot kaayo. Ang nakalitan nga Thelma misukna kang Takyo.
"Unsaon mo karon ang imong daug....!" Sukna ni Thelma ngadto kang Takyo nga wa gyud moluag sa iyang gakus.
"Aw, kon mosugot ka, pakasal ta dayon....!" Ug miluag ang gakus ni Takyo kang Thelma.
"Na hala, ayaw dugaya kay mao sa'y akong ampay...!" Tubag ni Thelma dungan ang kusnit sa bugan ni Takyo.
Ang tinuod sad, dugay nang na-inlab si Thelma sa kabuotan ni Takyo ug nagpaabot lang kanus-a mohirit sa iyang gibati ang kugihan nga ulitawo. (Kataposan)
Pahanday nga naglingkod sa bangko si Takyo diha sa pantawan sa gamay niyang panimalay. Hapon kadto ug nagpahayahay siya kay hapo lagi gikan sa trabaho nga pamanday. Sa unahan, iyang nakita si Thelma nga nag-ihap sa halin niadtong adlawa ug pagtangka gyud sa may panawan nga nahimutangan ni Takyo, mitimbaya si Thelma.
"Oy, Takyo .... bagdoki ko bi....!" Matud pa ni Thelma dali misulod sa pantawan.
"Wa ko'y hilig 'ana, 'Day Thel....!" Tubag ni Takyo ngadto kang Thelma.
"Sulaye lang gud, kaigo diay...!" Pamugos ni Thelma dayong tupad kang Takyo.
Lagi kay pugsanon man si Thelma, gidawat niya ang pamugos. Namili siya sa gitunol ni Thelma. Dugay kaayo siyang nanghinol ug aron madali may gikuot si Thelma nga papel gikan sa iyang pitaka.
"Niay akong mentin, kini ang pakyawa....!" Gisuling ni Takyo ang mentin ni Thelma ug gisugdan ang paghiling. Gipakyaw ni Takyo ang mentin subay sa hangyo ni Thelma. Human sa pakyaw, mitindog si Thelma, apan una makasibat, mikidhat kaniya si Takyo. Mora'g nalanay sab ang kasingkarol ni Thelma sa kidhat ni Takyo.
Anak pinaangkan si Takyo, siya nalang ang nahibilin sa gamay nilang balay sukad mamatay ang iyang nanay Sepa duha na katuig ang milabay. Pamanday 'tawon ang iyang pangita. Maayong panday si Takyo ug daghan ang mangita niya nga motukod o magpaayo sa balay.
Hapit na lakdi sa udto ang pagkaulitawo ni Takyo. Kugihan siya. Way uyab. Dugay na siyang nagbahad kang Thelma apan lagi kay kulhanon, kutob lang siya sa kidhat matag sugat nila. Way eeeeeek, unsaon na lang?
Sayo sa buntag, diriyut masukamod si Thelma sa pantawan sa balay ni Takyo. Mahinangpon siyang nanuktok sa pultahan. Si Takyo nga nahagok pa sa banig, napugwat sa nagpungasi nga tuktok.
"Takyo....., Takyoooo! Bangon na diha oy....!" Singgaak ni Thelma. Mitimbakuwas si Takyo ug gibuksan ang pultahan.
"Ngano, 'Day Thel? Pangutana ni Takyo uban ang panghuy-ab.
"Sakto ang imo sa akong mentin. Igo gyud, way sipyat....!" Pahiyumon nga namulong si Thelma. Nakuratan si Takyo. Nakasabot siya sa gisulti ni Thelma. Mibalik siya sa iyang gihigdaan ug gikuha ilawom sa banig ang daghang linukot nga tiket. Mao gyud ang numero: 243: Nangurog siya ug hapit kuyapi sa kalipay. Kapin sa 30-mil pesos ang iyang daug. Unya, miduol siya kang Thelma ug wa lang tuyoa, gigakus ni Takyo si Thelma hugot kaayo. Ang nakalitan nga Thelma misukna kang Takyo.
"Unsaon mo karon ang imong daug....!" Sukna ni Thelma ngadto kang Takyo nga wa gyud moluag sa iyang gakus.
"Aw, kon mosugot ka, pakasal ta dayon....!" Ug miluag ang gakus ni Takyo kang Thelma.
"Na hala, ayaw dugaya kay mao sa'y akong ampay...!" Tubag ni Thelma dungan ang kusnit sa bugan ni Takyo.
Ang tinuod sad, dugay nang na-inlab si Thelma sa kabuotan ni Takyo ug nagpaabot lang kanus-a mohirit sa iyang gibati ang kugihan nga ulitawo. (Kataposan)
Sunday, December 27, 2009
Thursday, December 10, 2009
Wednesday, December 2, 2009
The Person I Hated Most
There's a phrase that says "the more you hate the person the more you think of him or her. And the more you think of him or her the more he or she ruins your day.. It's true!
First day of December, 2009, I used to think things that can make my whole month more happier and interesting. And perhaps a preparation also for a brighter new year. I used to get along with things that could make my life more meaningful and be different from the past few years. But as I find and look for these things to happen, I didn't imagine that there are some people wants to turn you and pull you down.
As I write this blog, I want to make things clear, detailed by detailed as far as I could. But I do believe that i was not born to be a writer. So my apology to all the readers, i'm sorry if I can't make you fully understand my writings. It's just that as far as my writing is concern and as far as I could clear these things up in your mind, I will do the best as I can. But I am open to all your comments.
As my title goes..."the person I hated most"... there's this person that I consider as a "curse" in my life. "Curse". I don't know if this is the exact term to be used but everytime I met and think of this person, (she's a woman in particular) my whole day will be getting worst and I feel of having a bad luck all day.
I don't want to describe her personality here in a very exaggerated way, just as I described her as the most exaggerated one I've ever known in my whole life. I find her as a perfectionist, but she can't be as one. Because she can't even make her family complete. She's a separated woman leaving her five kids to her husband. She might be an ideal mother to her children, but if I will be asked, she failed! Don't ask me why. Coz I don't want to explain.
But if you'll ask me why she's the person I hated most, it's not only because I don't like her. There is something in her that perhaps her husband noticed and knew about it and could be the reason why they separated each other.
First day of December, 2009, I used to think things that can make my whole month more happier and interesting. And perhaps a preparation also for a brighter new year. I used to get along with things that could make my life more meaningful and be different from the past few years. But as I find and look for these things to happen, I didn't imagine that there are some people wants to turn you and pull you down.
As I write this blog, I want to make things clear, detailed by detailed as far as I could. But I do believe that i was not born to be a writer. So my apology to all the readers, i'm sorry if I can't make you fully understand my writings. It's just that as far as my writing is concern and as far as I could clear these things up in your mind, I will do the best as I can. But I am open to all your comments.
As my title goes..."the person I hated most"... there's this person that I consider as a "curse" in my life. "Curse". I don't know if this is the exact term to be used but everytime I met and think of this person, (she's a woman in particular) my whole day will be getting worst and I feel of having a bad luck all day.
I don't want to describe her personality here in a very exaggerated way, just as I described her as the most exaggerated one I've ever known in my whole life. I find her as a perfectionist, but she can't be as one. Because she can't even make her family complete. She's a separated woman leaving her five kids to her husband. She might be an ideal mother to her children, but if I will be asked, she failed! Don't ask me why. Coz I don't want to explain.
But if you'll ask me why she's the person I hated most, it's not only because I don't like her. There is something in her that perhaps her husband noticed and knew about it and could be the reason why they separated each other.
Subscribe to:
Posts (Atom)