Sunday, October 3, 2010
Thursday, April 22, 2010
Sunday, February 14, 2010
Hoy, Kasingkasing
ni Raul M. Figues
Looc, Oslob, Cebu
Hoy, kasing- kasing!
Palayo sa akong lawas!
Pagpuyo’ng mag- inusara
Ayaw kog tugawa.
Ikaw ang hinungdan
Sa mga pag- antos ko sa sabakan
Sa akong kapikas.
Taliwa sa iyang pagluib og kamangtas
Gitudloan mo akong magpakamartir
Ug di moatras.
Hala layas na! Layas!
Kanako wa ka manginlabot
Sa pagbati ika’y nagpasimbuot
Hala padayon sa pinitik
Mong ikaw ray nakasabot!
Looc, Oslob, Cebu
Hoy, kasing- kasing!
Palayo sa akong lawas!
Pagpuyo’ng mag- inusara
Ayaw kog tugawa.
Ikaw ang hinungdan
Sa mga pag- antos ko sa sabakan
Sa akong kapikas.
Taliwa sa iyang pagluib og kamangtas
Gitudloan mo akong magpakamartir
Ug di moatras.
Hala layas na! Layas!
Kanako wa ka manginlabot
Sa pagbati ika’y nagpasimbuot
Hala padayon sa pinitik
Mong ikaw ray nakasabot!
Tuesday, January 19, 2010
Ang tinagoan ni Nene
Mylene Jesusa
Naluoy na si Nene sa iyang hinigugma, si Rudy. Usa ka tuig kapin na ang ilang relasyon. Dugay na kining naghangyo kaniya nga magpakasal na sila. Apan kanunay niyang gibalibaran. Ania sila karon sa sulod sa restawran sa uptown. Naniudto.
"Husto na ta sa edad, Ne. Nakahuman na ta pag-eskuyla. Usa ka na ka doktora ug engineer na sab ko. Unsa pa may imong kabalak-an sa atong future uban sa atong mga anak?" Wa na masayod si Rudy kun unsaon sa pagkumbensir ang iyang hinigugma.
"May gipangita pa ko, Rud. Kun makita ko na siya, may itug-an ko nimo. Ikaw na ang modesisyon kun pakaslan pa ba gihapon mo ako."
Usa ka hapon, nagdali si Nene sa pag-adto sa emergency room sa ospital nga iyang gialagaran. Siya ang doktor nga duty niadtong tungora.
Usa ka bata ang biktima sa car accident. Sa tan-aw ni Nene, nag-edad kini’g otso. Nabulit sa dugo ang nawong sa bata. Gidali kini sa pagtabang ni Nene. Gipaningot siya sa pagluwas sa kinabuhi sa bata. Human sa taas nga mga gutlo sa iyang pag-asikaso, naluwas niya kini.
Nakaginhawa og luag si Nene. Maayo gani kay di kaayo dako ang depekto sa ulo niini, nga sa iyang nasayran, nabanggaan kini’g sakyanan sa karsada.
Pagka ugma, gisusi ni Nene ang bata sa ward nga nahimutangan niini. Nakugang siya pagkakita sa hamtong nga babaye nga nagbantay sa bata.
Nakalitan sab ang maong babaye pagkamatikod kang Nene. Nagtinutokay sila. Mikalit pagkuba ang dughan sa doktora.
"N-Nang Celing? Ikaw ba?"
"N-Nene?" Mikurog ang mga ngabil sa hamtong nga babaye.
"Oo, Nang. Ako." Nagkurog sab ang tingog ni Nene nga mitan-aw sa bata nga iyang giatiman sa emergency room. Natulog ang bata. May bendahe ang ulo. May dextrose ug oxygen.
"Siya, Day Nene, ang imong...
Nakahilak si Nene human siya suginli ni Nang Celing kun kinsa ang batang pasyente.
"Human ko makapasar sa board examination ug nia sa Cebu makasulod og trabaho, gipangita tika sa inyong gipuy-an, Nang. Pero wa na kamo didto. Nasunog ang eskuwater nga inyong gipuy-an. Ug karon..."
"Pagbuot kining tanan sa Diyos, Day Nene, aron makita mo siya." Didto motan-aw si Nang Celing sa batang pasyente.
Nahunong ang ilang panagsulti dihang misulod si Rudy sa ward.
"Nangita ko nimo, Ne. Gisultihan ko sa nars sa information nga nia ka dinhi."
"Panahon na nga masayod ka sa akong tinagoan, Rud. Dako ang paglaom sa akong mga ginikanan sa Davao nga mahimo kong doktor. Dinhi gyod ko sa Cebu nila patunghaa. Pero nadisgrasya ko sa usa ka lalaki nga di makamaong motuman sa saad. Gilayasan ko pagkasayod niya nga mabdos ko. Sa akong kahadlok sa akong mga ginikanan, human ko ikapanganak ang bata, gibilin ko siya kang Nang Celing, ang tiglaba sa akong mga biste." Mihunong si Nene. Nakahilak siya. "Nalipay ang akong mga ginikanan sa akong pagpauli sa Davao nga nakahuman na ko sa akong pag-eskuyla. Gisultihan ko sila sa tanan. Ila kong gipasaylo. Siya ang akong anak, Rud." Gitudlo ni Nene ang bata nga naghigda sa kama.
"Andam gihapon kong magpakasal nimo, Ne. Wa ko’y labot sa imong kagahapon."
"S-Salamat, Rud. Oo, magpakasal na ta."
"Hugot nga migakos si Nene kang Rudy tungod sa iyang kalipay. (Kataposan)
Naluoy na si Nene sa iyang hinigugma, si Rudy. Usa ka tuig kapin na ang ilang relasyon. Dugay na kining naghangyo kaniya nga magpakasal na sila. Apan kanunay niyang gibalibaran. Ania sila karon sa sulod sa restawran sa uptown. Naniudto.
"Husto na ta sa edad, Ne. Nakahuman na ta pag-eskuyla. Usa ka na ka doktora ug engineer na sab ko. Unsa pa may imong kabalak-an sa atong future uban sa atong mga anak?" Wa na masayod si Rudy kun unsaon sa pagkumbensir ang iyang hinigugma.
"May gipangita pa ko, Rud. Kun makita ko na siya, may itug-an ko nimo. Ikaw na ang modesisyon kun pakaslan pa ba gihapon mo ako."
Usa ka hapon, nagdali si Nene sa pag-adto sa emergency room sa ospital nga iyang gialagaran. Siya ang doktor nga duty niadtong tungora.
Usa ka bata ang biktima sa car accident. Sa tan-aw ni Nene, nag-edad kini’g otso. Nabulit sa dugo ang nawong sa bata. Gidali kini sa pagtabang ni Nene. Gipaningot siya sa pagluwas sa kinabuhi sa bata. Human sa taas nga mga gutlo sa iyang pag-asikaso, naluwas niya kini.
Nakaginhawa og luag si Nene. Maayo gani kay di kaayo dako ang depekto sa ulo niini, nga sa iyang nasayran, nabanggaan kini’g sakyanan sa karsada.
Pagka ugma, gisusi ni Nene ang bata sa ward nga nahimutangan niini. Nakugang siya pagkakita sa hamtong nga babaye nga nagbantay sa bata.
Nakalitan sab ang maong babaye pagkamatikod kang Nene. Nagtinutokay sila. Mikalit pagkuba ang dughan sa doktora.
"N-Nang Celing? Ikaw ba?"
"N-Nene?" Mikurog ang mga ngabil sa hamtong nga babaye.
"Oo, Nang. Ako." Nagkurog sab ang tingog ni Nene nga mitan-aw sa bata nga iyang giatiman sa emergency room. Natulog ang bata. May bendahe ang ulo. May dextrose ug oxygen.
"Siya, Day Nene, ang imong...
Nakahilak si Nene human siya suginli ni Nang Celing kun kinsa ang batang pasyente.
"Human ko makapasar sa board examination ug nia sa Cebu makasulod og trabaho, gipangita tika sa inyong gipuy-an, Nang. Pero wa na kamo didto. Nasunog ang eskuwater nga inyong gipuy-an. Ug karon..."
"Pagbuot kining tanan sa Diyos, Day Nene, aron makita mo siya." Didto motan-aw si Nang Celing sa batang pasyente.
Nahunong ang ilang panagsulti dihang misulod si Rudy sa ward.
"Nangita ko nimo, Ne. Gisultihan ko sa nars sa information nga nia ka dinhi."
"Panahon na nga masayod ka sa akong tinagoan, Rud. Dako ang paglaom sa akong mga ginikanan sa Davao nga mahimo kong doktor. Dinhi gyod ko sa Cebu nila patunghaa. Pero nadisgrasya ko sa usa ka lalaki nga di makamaong motuman sa saad. Gilayasan ko pagkasayod niya nga mabdos ko. Sa akong kahadlok sa akong mga ginikanan, human ko ikapanganak ang bata, gibilin ko siya kang Nang Celing, ang tiglaba sa akong mga biste." Mihunong si Nene. Nakahilak siya. "Nalipay ang akong mga ginikanan sa akong pagpauli sa Davao nga nakahuman na ko sa akong pag-eskuyla. Gisultihan ko sila sa tanan. Ila kong gipasaylo. Siya ang akong anak, Rud." Gitudlo ni Nene ang bata nga naghigda sa kama.
"Andam gihapon kong magpakasal nimo, Ne. Wa ko’y labot sa imong kagahapon."
"S-Salamat, Rud. Oo, magpakasal na ta."
"Hugot nga migakos si Nene kang Rudy tungod sa iyang kalipay. (Kataposan)
Kabos nanaugdaog og adunahan
Alcea Maningo
Cangyan, Carmen, Cebu
ULAHING miabot sa bupete ni Atty. Julian Buot dinhi sa Upper Canduman, Mandaue City. Alas diyes na sa buntag, apan alas nuybe ang sabot. Nidalikyat pa man god siyag panghatod sa iyang mga suking pasahero sa traysikol. Ang pamilya ni Baldo usa sa trayenta ka panimalay nga papahawaon na sa dakong luna sa baryo Lacando nga gamiton na sa Cristobal Corporation, usa ka land developer.
Nagyagaw na ang opisina kay nagsugod nag binayloay sa mga hunahuna ang duha ka grupo. Ang tigpamaba sa grupo sa mga eskuwater mao si Ralph. Sa grupo sa tag-iya sa yuta, si Atty. Buot.
Apan di malikayang mosagbat gyud ang mga eskuwater nga dunay gustong isulti. Maong magyagaw sila. Ang abogado ang nagdala sa kahusay. Hinuon may nagbarog nga duha ka sekyu duol sa pultahan nga iyang gihangyo sa tag-iya sa Tanco Bldg. diin nalakip ang iyang bupete.
“Kay naa na may kaso nga ‘ejectment’ sa husgado batok ninyo, aron di malangan ang kaso gusto sa tag-iya nga kliyente nako ug aron di mo magmagahi sa pagbalhin, may tanyag siya ninyo,” malumo ang mga pulong sa abogado. Tisar siyang naglingkod.
Nanurok ang pipila ka mga lusok singot sa iyang agtang.
“Unsa man nang tanyaga, atorni?” ni Ralph.
“Tulo ni ka tanyag. Ug ihatag ni tanan kon mosugot mo. Una, hatagan mog singkuwenta metros kuwadrados nga luna nga mainyo na gyud… sa silingang baryo sa Agwasarka.
Ikaduha, tagaan mog pinansiyal nga hinabang, bayente mil pesos. Ikatulo, ikarga ang materyales sa inyong balay ngadto sa inyong balhinan,” saysay ni Atty. Buot.
“Kagamay ba niana, atorni. Puwedeg usa ka gatos metros kuwadrados?” gikan sa usa ka babaye.
“Pwedeg singkuwenta mil pesos ang pinansyal nga hinabang?” matod sa usa ka lalake.
Gibadlong sila ni Baldo nga pahilumon. Nagpakahilom lang si Baldo kaganina. Nagpaminaw ug nagpaniid.
“Daugdaog man nang inyo sa mga kabos, atorni!” ni Ralph nga nangyamiid ug namid-ok.
Nanglipaghong ang abogado. Nagpugong sa iyang kaugalingon. Apan hapit gyud siya mosinta.
“Unsay daugdaog? Kamo maoy nanaugdaog sa tag-iya sa butang. Bi, kabos man kaha mo, nganong nanghilabot man mo sa butang sa dato.
Inyong gigamit. Wa mo mananghid. Subra na sa napulo ka tuig nga kamoy nagagamit sa butang nga way bayad-bayad sa pagpahimulos niini. Karon nga gusto na sa tag-iya nga gamiton iyang butang, di ninyo iuli. Kay lagi dugay na mong naggamit! Unsa mang balaura gitamdan ninny? Nga ang butang nga di bawion sa tag-iya, mainyo na?
Kamoy nanaugdaog sa dato. Kay imbes nga kastiguhon mo sa inyong pagpanghilabot, gipremyohan hinuon mo. Mao nay angay ninyong hinuktokan! Tagaan mog yuta. Tagaan mog kuwarta.
Hinabangan mo. Unya di pa gyud mo makontento? Imbes nga kamo pa untay pabayron sa inyong pagpamhimulos!” daw nagsermon ang abogado. Nangahilom sila.
Mipadayon pagsulti ang abogado, “Sumala sa tag-iya, hatagan mog trayenta ka adlaw gikan karon sa paghunahuna kon modawat ba mo sa tanyag. Iniglabay sa maong panahon unya wala moy timik, pagailhon nga dili mo modawat. Ug ipadayon namo ang kaso. Kon malutsan na gani mog ‘order of demolition,’ pasensiyahay na lang ta.
Kay ang tanyag bakwion na man human sa trayenta ka adlaw.”
Nanglad-ok sa iyang laway si Baldo. Hasta si Ralph.
“Kini dili sa pagpasipala kaninyo. Sultihan ta mo sa tinuod, nga wa gyud moy dag-anan sa kaso, kay ang titulado nga tag-iya sa yuta, dapigan gyud sa balaod nga siya maoy may dakong katungod sa paghupot sa yuta. Kamo nahulog lang nga nangawat sa butang,” dugang ni Atty. Buot. “Adjourn na atong panagtigom. Magsugod kog ihap sa adlaw ugma.”
Nanindog ang mga bisita. Naghagawhaway. Nagtagsa-tagsag panggawas.
Nakahukom si Baldo nga mobalik dayon inigka Lunes. Iyang pahibaw-on ang abogado nga dawaton niya ang tanyag. Bahalag ingnon siyang traydor sa iyang mga kaubang eskuwater. Nahinumdoman niya sa iyang pag-eskuyla (bisag wa siya kahuman og hayiskol), nga “Beggars should not be choosy!”
“Ang tanyag… premyo god na sa akong pagka eskuwater!” tuaw ni Baldo sa hilom. (KATAPUSAN)
Cangyan, Carmen, Cebu
ULAHING miabot sa bupete ni Atty. Julian Buot dinhi sa Upper Canduman, Mandaue City. Alas diyes na sa buntag, apan alas nuybe ang sabot. Nidalikyat pa man god siyag panghatod sa iyang mga suking pasahero sa traysikol. Ang pamilya ni Baldo usa sa trayenta ka panimalay nga papahawaon na sa dakong luna sa baryo Lacando nga gamiton na sa Cristobal Corporation, usa ka land developer.
Nagyagaw na ang opisina kay nagsugod nag binayloay sa mga hunahuna ang duha ka grupo. Ang tigpamaba sa grupo sa mga eskuwater mao si Ralph. Sa grupo sa tag-iya sa yuta, si Atty. Buot.
Apan di malikayang mosagbat gyud ang mga eskuwater nga dunay gustong isulti. Maong magyagaw sila. Ang abogado ang nagdala sa kahusay. Hinuon may nagbarog nga duha ka sekyu duol sa pultahan nga iyang gihangyo sa tag-iya sa Tanco Bldg. diin nalakip ang iyang bupete.
“Kay naa na may kaso nga ‘ejectment’ sa husgado batok ninyo, aron di malangan ang kaso gusto sa tag-iya nga kliyente nako ug aron di mo magmagahi sa pagbalhin, may tanyag siya ninyo,” malumo ang mga pulong sa abogado. Tisar siyang naglingkod.
Nanurok ang pipila ka mga lusok singot sa iyang agtang.
“Unsa man nang tanyaga, atorni?” ni Ralph.
“Tulo ni ka tanyag. Ug ihatag ni tanan kon mosugot mo. Una, hatagan mog singkuwenta metros kuwadrados nga luna nga mainyo na gyud… sa silingang baryo sa Agwasarka.
Ikaduha, tagaan mog pinansiyal nga hinabang, bayente mil pesos. Ikatulo, ikarga ang materyales sa inyong balay ngadto sa inyong balhinan,” saysay ni Atty. Buot.
“Kagamay ba niana, atorni. Puwedeg usa ka gatos metros kuwadrados?” gikan sa usa ka babaye.
“Pwedeg singkuwenta mil pesos ang pinansyal nga hinabang?” matod sa usa ka lalake.
Gibadlong sila ni Baldo nga pahilumon. Nagpakahilom lang si Baldo kaganina. Nagpaminaw ug nagpaniid.
“Daugdaog man nang inyo sa mga kabos, atorni!” ni Ralph nga nangyamiid ug namid-ok.
Nanglipaghong ang abogado. Nagpugong sa iyang kaugalingon. Apan hapit gyud siya mosinta.
“Unsay daugdaog? Kamo maoy nanaugdaog sa tag-iya sa butang. Bi, kabos man kaha mo, nganong nanghilabot man mo sa butang sa dato.
Inyong gigamit. Wa mo mananghid. Subra na sa napulo ka tuig nga kamoy nagagamit sa butang nga way bayad-bayad sa pagpahimulos niini. Karon nga gusto na sa tag-iya nga gamiton iyang butang, di ninyo iuli. Kay lagi dugay na mong naggamit! Unsa mang balaura gitamdan ninny? Nga ang butang nga di bawion sa tag-iya, mainyo na?
Kamoy nanaugdaog sa dato. Kay imbes nga kastiguhon mo sa inyong pagpanghilabot, gipremyohan hinuon mo. Mao nay angay ninyong hinuktokan! Tagaan mog yuta. Tagaan mog kuwarta.
Hinabangan mo. Unya di pa gyud mo makontento? Imbes nga kamo pa untay pabayron sa inyong pagpamhimulos!” daw nagsermon ang abogado. Nangahilom sila.
Mipadayon pagsulti ang abogado, “Sumala sa tag-iya, hatagan mog trayenta ka adlaw gikan karon sa paghunahuna kon modawat ba mo sa tanyag. Iniglabay sa maong panahon unya wala moy timik, pagailhon nga dili mo modawat. Ug ipadayon namo ang kaso. Kon malutsan na gani mog ‘order of demolition,’ pasensiyahay na lang ta.
Kay ang tanyag bakwion na man human sa trayenta ka adlaw.”
Nanglad-ok sa iyang laway si Baldo. Hasta si Ralph.
“Kini dili sa pagpasipala kaninyo. Sultihan ta mo sa tinuod, nga wa gyud moy dag-anan sa kaso, kay ang titulado nga tag-iya sa yuta, dapigan gyud sa balaod nga siya maoy may dakong katungod sa paghupot sa yuta. Kamo nahulog lang nga nangawat sa butang,” dugang ni Atty. Buot. “Adjourn na atong panagtigom. Magsugod kog ihap sa adlaw ugma.”
Nanindog ang mga bisita. Naghagawhaway. Nagtagsa-tagsag panggawas.
Nakahukom si Baldo nga mobalik dayon inigka Lunes. Iyang pahibaw-on ang abogado nga dawaton niya ang tanyag. Bahalag ingnon siyang traydor sa iyang mga kaubang eskuwater. Nahinumdoman niya sa iyang pag-eskuyla (bisag wa siya kahuman og hayiskol), nga “Beggars should not be choosy!”
“Ang tanyag… premyo god na sa akong pagka eskuwater!” tuaw ni Baldo sa hilom. (KATAPUSAN)
Ambus
Henry Y. Mañus
179 Basak-Iba, Lapu-Lapu City
KUSOG na kaayo ang pitik sa akong kasingkasing gumikan sa tumang kakulba. Gitan-aw ko ang relo sa wala kong pulso ug nakita kong minos kinse na lang una mag-alas utso sa kabuntagon. Mao kining orasa ang giingon sa akong amo nga si Bos Ronie nga iagi sa awto nga giluwanan sa iyang kaatbang sa negusyo nga si Mr. Marko padulong sa opisina niini. Mao kini ang hinungdan nga nia ako karon dinhi sa hilit nga dapit sa eskina Locata, nagtago ug nagpaabot kang Mr. Marko. Kinahanglan nga matuman ko ang sugo sa akong amo kay dakong kantidad ang makuha ko human niini.
Milabay ang pipila ka gutlo ug nalantawan ko sa unahan ang bulok itom nga awto nga nagkaduol sa akong gitagoan. Maoy pulong ni Bos Ronie nga itom ang bulok sa kotse ni Mr. Marko. Giinggansa ko dayon ang armalayt nga akong gikuptan ug gition sa nagkaduol nga sakyanan ang sumbohan niini. Ug dihang nasuta ko nga kang Mr. Marko gayud kini pinaagi sa plaka, gipaarakan ko dayon kini sa mga bala sa armalayt. Gihurot kog pabuto ang tanang bala sulod sa magasin sa armas aron segurado gayud nga matudas ang tanang pasahero sa sulod. Dili makita ang mga tawo sa sulod sa awto kay itom kaayo ang bildong bentana. Mitulilik diha-diha ang awto ug nabangga sa sementadong paril.
“Natudas na si Mr. Marko, Bos Ronie!” hunghong ko sa dala kong selpon, nagpahibalo sa akong amo bahin sa iyang sugo nako.
“Good work, Ricky!” ni Bos Ronie nga mibahakhak. “Sibat dayon diha ug kuhaa ang salapi nga atong gikasabutan diri sa balay!”
Malipayon kong mipauli sa amo gikan sa balay ni Bos Ronie. Dala ko ang dakong kantidad nga salapi. Giuli ko sab ngadto sa akong amo ang armalayt.
Paghiabot ko sa among balay maoy akong nakita ang akong manghod nga si Jerry nga naglingkod sa sopa. Pula ug luhaan pa ang mga mata niini. Duha lang kaming managsuong lalake.
“Unsay nahitabo, Dong Jerry?” sukot ko kaniya. Gibati kog katingala tungod kay wala ko Makita ang among inahan.
“Nadisgrasya ang awto nga gidrayban ni Papa, Noy Ricky!” tubag ni Jerry nga nanarapo sa iyang mga luha. “May nanawag dinhi sa balay ug nagpahibalo sa nahitabo. Ug tua nila dad-a si Papa sa Locata Hospital!”
“Ayawg kaguol, Dong Jerry,” alam-alam nako. “Karaan nga drayber ang atong amahan. Gani mao man kining trabahoa ang iyang gibuhi nato gikan pa kaniadto. Dinhi ka lang kay adtuon ko siya sa ospital.”
PAGHIABOT ko sa ospital midiretso kog sulod sa emergency room. Didto nakita ko si Mama nga nagtalikod. Naghukdong siya atubangan sa duguon nga lawas sa akong amahan. Sa pikas nga kama usab nakita ko ang duguon nga tawo nga naghigda.
Desente ang gisul-ob niini ug daw dili kini ordinaryong tawo.
Sama kang Papa gitabang usab siya sa mga nars ug doktor.
Milakang ko paduol kang mama, apan kalit kong nahaurong dihang may misulod nga duha ka unipormadong pulis. Gisugat sila sa usa ka lalake nga nagsul-ob og lubos puti.
“Siya ang drayber, Sir!” matod sa lalake nga nagsul-ob og puti, dayong punting sa iyang tudlo ngadto sa akong amahan. Unya miliso kini paatubang sa pikas kama ug mitudlo, “Siya usab ang presidente sa kompaniya nga nabiktima sa ambus… si Mr. Marko!”
Daw nalusno ang kalibutan ug midakdak kanako dihang nabati ko ang mga pulong sa lalake nga nagsul-ob og puti. Unya naamguhan ko na lamang nga milakang paduol sa mga pulis. Giangkon ko ang krimen sa ilang atubangan ug sa atubangan usab sa lawas sa akong amahan nga wala tuyoang namatay sa akong mga kamot. (KATAPUSAN)
179 Basak-Iba, Lapu-Lapu City
KUSOG na kaayo ang pitik sa akong kasingkasing gumikan sa tumang kakulba. Gitan-aw ko ang relo sa wala kong pulso ug nakita kong minos kinse na lang una mag-alas utso sa kabuntagon. Mao kining orasa ang giingon sa akong amo nga si Bos Ronie nga iagi sa awto nga giluwanan sa iyang kaatbang sa negusyo nga si Mr. Marko padulong sa opisina niini. Mao kini ang hinungdan nga nia ako karon dinhi sa hilit nga dapit sa eskina Locata, nagtago ug nagpaabot kang Mr. Marko. Kinahanglan nga matuman ko ang sugo sa akong amo kay dakong kantidad ang makuha ko human niini.
Milabay ang pipila ka gutlo ug nalantawan ko sa unahan ang bulok itom nga awto nga nagkaduol sa akong gitagoan. Maoy pulong ni Bos Ronie nga itom ang bulok sa kotse ni Mr. Marko. Giinggansa ko dayon ang armalayt nga akong gikuptan ug gition sa nagkaduol nga sakyanan ang sumbohan niini. Ug dihang nasuta ko nga kang Mr. Marko gayud kini pinaagi sa plaka, gipaarakan ko dayon kini sa mga bala sa armalayt. Gihurot kog pabuto ang tanang bala sulod sa magasin sa armas aron segurado gayud nga matudas ang tanang pasahero sa sulod. Dili makita ang mga tawo sa sulod sa awto kay itom kaayo ang bildong bentana. Mitulilik diha-diha ang awto ug nabangga sa sementadong paril.
“Natudas na si Mr. Marko, Bos Ronie!” hunghong ko sa dala kong selpon, nagpahibalo sa akong amo bahin sa iyang sugo nako.
“Good work, Ricky!” ni Bos Ronie nga mibahakhak. “Sibat dayon diha ug kuhaa ang salapi nga atong gikasabutan diri sa balay!”
Malipayon kong mipauli sa amo gikan sa balay ni Bos Ronie. Dala ko ang dakong kantidad nga salapi. Giuli ko sab ngadto sa akong amo ang armalayt.
Paghiabot ko sa among balay maoy akong nakita ang akong manghod nga si Jerry nga naglingkod sa sopa. Pula ug luhaan pa ang mga mata niini. Duha lang kaming managsuong lalake.
“Unsay nahitabo, Dong Jerry?” sukot ko kaniya. Gibati kog katingala tungod kay wala ko Makita ang among inahan.
“Nadisgrasya ang awto nga gidrayban ni Papa, Noy Ricky!” tubag ni Jerry nga nanarapo sa iyang mga luha. “May nanawag dinhi sa balay ug nagpahibalo sa nahitabo. Ug tua nila dad-a si Papa sa Locata Hospital!”
“Ayawg kaguol, Dong Jerry,” alam-alam nako. “Karaan nga drayber ang atong amahan. Gani mao man kining trabahoa ang iyang gibuhi nato gikan pa kaniadto. Dinhi ka lang kay adtuon ko siya sa ospital.”
PAGHIABOT ko sa ospital midiretso kog sulod sa emergency room. Didto nakita ko si Mama nga nagtalikod. Naghukdong siya atubangan sa duguon nga lawas sa akong amahan. Sa pikas nga kama usab nakita ko ang duguon nga tawo nga naghigda.
Desente ang gisul-ob niini ug daw dili kini ordinaryong tawo.
Sama kang Papa gitabang usab siya sa mga nars ug doktor.
Milakang ko paduol kang mama, apan kalit kong nahaurong dihang may misulod nga duha ka unipormadong pulis. Gisugat sila sa usa ka lalake nga nagsul-ob og lubos puti.
“Siya ang drayber, Sir!” matod sa lalake nga nagsul-ob og puti, dayong punting sa iyang tudlo ngadto sa akong amahan. Unya miliso kini paatubang sa pikas kama ug mitudlo, “Siya usab ang presidente sa kompaniya nga nabiktima sa ambus… si Mr. Marko!”
Daw nalusno ang kalibutan ug midakdak kanako dihang nabati ko ang mga pulong sa lalake nga nagsul-ob og puti. Unya naamguhan ko na lamang nga milakang paduol sa mga pulis. Giangkon ko ang krimen sa ilang atubangan ug sa atubangan usab sa lawas sa akong amahan nga wala tuyoang namatay sa akong mga kamot. (KATAPUSAN)
Subscribe to:
Posts (Atom)